Claudia Faraone is architect (2004, IUAV Venezia), met een doctorstitel in territoriaal beleid en lokale projecten (2011, RomaTre, LAA/Paris Villette) en heeft een EMU/ European Postgraduate Master in Urbanism (2007, UPC Barcelona, TU Delft en KU Leuven). Sinds 2004 is ze als deelnemer en organisator betrokken bij diverse workshops, onderzoeksprojecten, tentoonstellingen en audiovisuele producties, bedoeld om productieculturen en de praktijken van de stedelijke ruimte te verkennen. Ze is betrokken geweest bij de ontwikkeling van ‘beschrijvingen’ en ontwerpvoorstellen voor de transformatie van stedelijke landschappen in gebieden waar natuur- en humanitaire rampen (Skopje, L’Aquila, de Karst-regio) of ingrijpende sociaal-economische veranderingen (regio’s Veneto en Rome) hebben plaatsgevonden. Sinds 2005 geeft ze les aan de Università IUAV di Venezia en de afdeling bouwkunde van de Università degli Studi Roma Tre. Voorts doceert ze beeldende kunsten voor gevorderden aan de Fondazione Ratti in Como (2006). Ze is oprichter en lid van de multidisciplinaire onderzoeksgroep ETICity-Exploring Territories, Imagining the City.
issues 1–114 are available in PDF format
Ecologische pedagogieën / Uitgeschreven door Janna Bystrykh, Bart Decroos, Jantje Engels, Sereh Mandias, Elsbeth Ronner / Deadline: 1 december 2024
Geert Bekaert-prijs voor architectuurkritiek
Boekbesprekingen
Van woorden naar gebouwen
In dit nummer van OASE wordt aan de
hand van casestudies de geschiedenis van de architectural book review geschetst.
Deze Call is uitgeschreven door Christophe Van Gerrewey en Hans Teerds. De deadline is 20 december 2023.
Op 16 maart 2023 organiseert de TU Delft een debat geïnspireerd op OASE 110.
Wat betekent de ‘eigendom’ van een auteur van een project precies? En
bestaat dit gevoel van eigendom nog steeds in de hedendaagse
architectuurcultuur? Naast het concept van het individuele singuliere
auteurschap treden ook andere meer open vormen van samenwerking en
co-creatie.
‘The Architect as Public Instellectual’
Deadline: 23-12-2022
Aan de hand van een reeks concrete
projecten, onderzoeken de bijdragen in dit nummer het spanningsveld
tussen architectonische esthetiek en kwesties inzake energie,
technologie en materialiteit. Ecologische praktijken in de architectuur
moeten niet alleen effectief zijn in het aandragen van oplossingen, maar
brengen onvermijdelijk ook vragen mee over schoonheid, affectie, zowel
als perceptie.