OASE92

Dit nummer van OASE begint met de observatie dat onze kennis van moderne architectonische benaderingen tot op de dag van vandaag voornamelijk beperkt is gebleven tot de avant-gardisti- sche praktijk van een aantal meesters van de moderne beweging. De attitude van deze grootmeesters, met de daarbij horende retoriek, wordt dikwijls opgevat als onconventioneel, afkerig van traditie en wars van bestaande codes. Dit OASE-nummer wil een aantal andere moderne architectonische benaderingen belichten, die als het ware in de schaduw hebben gestaan van hun canonie- ke tijdgenoten. Critici als Kenneth Frampton (the arrière-garde), Colin St John Wilson (the other moderns) en Manuel de Solà- Morales (another modern tradition) hebben gewezen op het his- torische belang van deze alternatieve praktijken. Het is echter niet onze bedoeling een alternatieve geschiedenis te schrijven of minder bekende architecten een plaats te geven in de canon van de architectuur. We hopen hier echter wel aan te tonen dat deze ‘andere’ architecten heel verschillende opvattingen over moderniteit vertegenwoordigen, die een vertrekpunt kunnen betekenen voor het opnieuw doordenken van hedendaagse ontwerpattitudes.